Ricci/Krown tiltle: City Country City music: Blues - Fusion - Jazzfunk release date: october 22, 2021 label: Gulf Coast Records info artist: Joe Krown - Jason Ricci © Rootsville 2021

Joe Krown is een inwoner van stad New Orleans. Hij is een piano in New Orleans-stijl en een Hammond B-3-speler. Hij is een door Hammond goedgekeurde artiest en maakt deel uit van de Hammond-artiestenfamilie. Joe's speelde sinds 2001 elk jaar op het New Orleans Jazz and Heritage Festival en sinds 1998 op het French Quarter Festival. Hij is tweemaal genomineerd en won in 2000 een New Orleans Big Easy Award in de categorie Blues. Zijn trio met Johnny Sansone & John Fohl won in 2004 een New Orleans Big Easy Award in de categorie Blues. Zijn Hammond-orgeltrio met de legendarische gitarist Walter Wolfman Washington uit Louisiana won in 2009 een New Orleans Big Easy Award in de Blues-categorie en een 2009 Offbeat Award voor Best R&B/Funk Album. In april 2014 werd hij geëerd met een Piano Legacy Award, uitgereikt door het New Orleans Jazz Orchestra en omdat hij een "Master of Piano" was.

Jason Ricci heeft bij onze blues liefhebbers in de Lage Landen een beetje minder introductie nodig. Jaso is er eentje dat leeft op leefde op een onwaarschijnlijke rollercoaster. Hij pakte het instrument als tiener op toen hij in een punkrockband begon te spelen. Zijn reis begon serieus toen hij toekeek en later werd begeleid door de legendarische mondharmonicaspeler Pat Ramsey in Memphis. Terwijl Ricci optrad en groeide als speler, vond hij werk en steun van de zuidelijke bluesgemeenschap. Hij woonde en speelde met Junior en David Kimbrough in Mississippi en werkte daarna meer dan een jaar als sideman bij Big Al en The Heavyweights. Eind jaren 90 richtte hij Jason Ricci en New Blood op, een band die meer dan tien jaar over de hele wereld toerde en veelgeprezen albums uitbracht als "Done With The Devil" en "Rocket Number 9". Ricci's nieuwste hoofdstuk is de band Jason Ricci uit New Orleans. en "The Bad Kind", een band beïnvloed door de klanken van New Orleans en artiesten als The Meters en Doctor John. Wat Jason Ricci als artiest definieert, is de onverschrokkenheid waarmee hij zijn instrument en muziek benadert en de ontberingen waarmee we allemaal worden geconfronteerd, omzet in onvergetelijke muziek.

Twee meesters dus op elk hun eigen instrument en op deze "City Country City" vloeien hun stijlen onherroepelijk samen. When jazz en fusion meets blues. In alle geval blijft het resultaat zonder twijfel verbonden met de muziek uit New Orleans, net ietw waar we van houden. Het album heeft onderdak gevonden bij het label "Gulf Coast Records" van Mike Zito. Ricci (harmonica, zang) en Krown (orgel, piano) met de bekende Big Easy-gastdrummer Doug Belote voor een orgeltrio-sessie in nieuwe stijl die grote achterkant en vliegt in het gezicht van elk harp-en-gitaarduo dat je ooit hebt gehoord. Er waren geen snaarinstrumenten nodig voor Ricci/Krown om een ​​stapel hete nummers voor City Country City te verbranden en de verandering in textuur die dat creëert is verfrissend en trekt de aandacht.

Openener en titelnummer "City Country City" zet meteen de boel op scherp. Het is een gelikt instrumentaal nummer met veel glorieuze harp en funky orgelwerk. Een oud nummer van War's 1972-album "The World Is A Ghetto", Ricci en Krown strippen het deuntje een beetje met slechts drie spelers, maar verliezen geen greintje van het geweldige gevoel van het origineel. Zonder hoorns en de rest van de band levert dit trio nog steeds een krachtige maar verkorte versie. Misschien minder jazzy, maar even funky en maar meer bluesachtig en best cool. Nummer twee is "Down 'n Dirty" en meer pure originele blues geschreven door Krown met heerlijke lagen harp en orgel om van te genieten. “Badger The Witness” volgt, een zoete, langzame, soulvolle blues met Jason grommend en huilend als frontman en Joe die aan het solo-orgel nagelt. Opmerkelijk is dat de klankkleur van Jason op deze van meester songrwrite Tom Waits begint te lijken. Weer een leuk origineel nummer. "My Mama Told Me" is de volgende, een geweldig oud Joe Sample-funknummer uit 1976. Het orgel- en pianowerk van Krown is hier fantastisch en hij voegt een baslijn toe om dit rijk en prachtig te maken. Ricci blaast op een geweldige harp die dit ook een echt speciaal klinkende snit maakt. Het volgende is "Feel Good Funk", waarbij Ricci zijn hart zingt in dit vrolijke en funky nummer. Het is een ander arrangement van het in de begin jaren uitgebrachte "Feel Good Funk" van Ricci. "It Starts With Me" is weer een geweldig origineel met een soulvolle harp die de leadzang nabootst, een mooi en langzaam nummer. Ricci speelt met diep gevoel en de piano van Krown draagt ​​bij aan de sfeer in deze sombere en soulvolle snit.

Ricci schreef ook "Down At The Juke", een geweldig nummer waarin hij emotioneel zingt en speelt en Crown zijn magie toevoegt. Grant Green's instrumentale "Upshot" van zijn Carryin' On-album. Green's gitaar en de sax vervangen door een wilde maar gecontroleerde harp en een boosaardig orgel inclusief een geweldige baslijn, rockt deze versie met geweldige soul en funk. Daarna volgt Charles Brown's "Driftin' Blues", waar Ricci zijn harp vet voor een paar hartige, langzame blueslicks, Ricci opent met harp en ze een aantal mooie vocalen neerzetten en Krown even prachtige solo's op orgel toevoegt. Taj Mahal's "Jimmy Smith Strut" volgt dat, waar Ricci en Krown nog meer fantastisch instrumentaal werk aanbieden. "Just A Play Boy" combineert verzen van Jason, Het is een swingende snit waarbij Ricci de teksten slijpt en Krown een geweldige barrelhouse-piano bespeelt. De beat en groove zijn fantastisch terwijl Belote zijn geweldige werk afsloot met een ander opvallend optreden. Ricci blaast natuurlijk wat meer gemene harp. Het album wordt afgesloten met de Bobby Gentry-klassieker "Ode To Billy Joe", waar de toon en het hout van het album terugschakelen terwijl Ricci's harp de zang van Gentry nabootst. Het werkt en het album loopt ten einde op een sombere maar ultra-coole manier. Het orgel accentueert de harp terwijl Krown zijn spullen tussen de slagen van Jason invoegt en dan voegt Joe zich aan de leiding in een naadloze overgang terwijl de twee het werk delen. Ik vroeg me af hoe ze dit voor elkaar zouden krijgen en ik vond het geweldig.

Zonder meer een klasse album zonder weerga...eentje waarbij Jason Ricci meer toonladders uit zijn bluesharp komt te halen dan mogelijk, deze in perfecte harmoie met de jazz grooves van Joe Krown.

tracks:

01. City Country City (5:14)
02. Down N' Dirty (5:17)
03. Badger The Witness (4:37)
04. My Mama Told Me So (6:19)
05. Feel Good Funk (4:47)
06. It Starts With Me (4:32)
07. Down At The Juke (5:47)
08. Upshot (5:39)
09. Drifting Blues (8:05)
10. The Jimmy Smith Strut (4:18)
11. Just A Playboy (5:20)
12. Ode To Billy Joe (5:15)